Zo lief is dat, als de eerste tere sprietjes boven de aarde komen. En best sterke sprietjes ook, want de aarde waar ik de zaadjes in had gestopt, was nogal uitgedroogd en zeg maar keihard. Ik was een beetje vergeten water te geven tussendoor. Maar deze keiharde jongens hadden daar dus geen last van.
A seed's got to do, what a seed's got to do.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten